2017-03-19T22:30:24+01:00
W jakiej największej skali można ...
4.4 gwiazdek na podstawie 5 opinii
To rozwiązanie również znajduje się na naszej stronie!
uzyskaj dostęp do tego oraz tysięcy innych zadań, które dla Was rozwiązaliśmy
lub
wykup to konkretne rozwiązanie
SMS
2.46 zł
DYSKUSJA
Informacje
Matematyka 2001 (Podręcznik)Autor rozwiązania
Ostatnie 7 dni na Odrabiamy w liczbach...
ROZWIĄZALIŚMY0ZADAŃ
NAPISALIŚCIE0KOMENTARZY
... i0razy podziękowaliście
Wiedza
Ułamki dziesiętne i ich budowa
Ułamki dziesiętne to takie ułamki, których mianownikami są liczby 10, 100, 1000...
Przykłady:
- $$1/{10}= 0,1$$
- $$2/{100}= 0,02$$
- $${15}/{100}= 0,15$$
- $$3/{1000}= 0,003$$
- $${25}/{10}= 2,5$$
Ułamki dziesiętne zapisujemy bez użycia kreski ułamkowej, natomiast stosujemy przecinek (zwany przecinkiem dziesiętnym), który oddziela część całkowitą od części ułamkowej.
Pierwsze miejsce po przecinku oznacza części dziesiąte, drugie - części setne, trzecie - części tysiączne, czwarte - części dziesięciotysięczne itd.
Przykład:
Powyższy ułamek możemy rozpisać:
$$0,781= {700}/{1000}+{80}/{1000}+1/{1000}=7/{10}+8/{100}+1/{1000}$$ -> łatwo zauważyć, że 7 to części dziesiąte, 8 części setne, a 1 to części tysięczne.
Ciekawostka
Zapis dziesiętny liczb został opracowany w XV wieku przez perskiego matematyka Al-Kaszi, w jego dziele Miftah al-hisab (Klucz do arytmetyki). Rozpowszechnienie zawdzięczamy jednak holenderskiemu uczonemu Simonowi Stevinowi, który 1585 r. w swej pracy De Thiende (Dziesięcina) omówił istotę ułamków dziesiętnych. Notacja Stevina odbiegała od obecnie stosowanej i była dość skomplikowana, została więc szybko zmieniona. Liczby z przecinkiem błyskawicznie przyjęły się i liczbę wymierną można było wyrazić już nie tylko w postaci ułamka zwykłego. Oddzielenie przecinkiem całości od części dziesiętnych było pomysłem angielskiego matematyka. J. Nepera.
System rzymski
System rzymski jest systemem zapisywania liczb, który w przeciwieństwie do zapisu pozycyjnego, pozwala zapisać liczby przy pomocy znaków o zawsze ustalonej wartości.
W systemie rzymskim do zapisania liczby używamy zdecydowanie mniej znaków niż w systemie dziesiątkowym.
Za pomocą 7 znaków (liter) : I, V, X, L, C, D i M jesteśmy w stanie ułożyć każdą liczbę naturalną od 1 do 3999.
Do każdego znaku przypisano inną wartość.
Wyróżniamy cyfry podstawowe:
- I = 1
- X = 10
- C = 100
- M = 1000
oraz cyfry pomocnicze:
- V = 5
- L = 50
- D = 500
Zasady zapisywania liczb w systemie rzymskim:
-
Możemy zapisać maksymalnie 3 takie same cyfry podstawowe (czyli I, X, C, M) obok siebie.
Cyfry pomocnicze (czyli V, L, D) nie mogą występować obok siebie.
Przykłady:
- VIII `->` `5+1+1+1=8`
- MMCCC `->` `1000+1000+100+100+100=2300`
- VIII `->` `5+1+1+1=8`
-
W celu uproszczenia wielu zapisów dopuszcza się umieszczenie cyfry podstawowej o mniejszej wartości przed cyfrą o większej wartości.
W takim jednak przypadku od wartości większej liczby odejmujemy wartość mniejszej liczby.Przykłady:
- IX `->` `10-1=9`
- CD `->` `500-100=400`
- IX `->` `10-1=9`
-
Gdy liczby (znaki) są ustawione od największej do najmniejszej to wówczas dodajemy ich wartości.
Przykłady:
- MMDCLVII `->` `1000+1000+500+100+50+5+1+1=2657`
- CXXVII `->` `100+10+10+5+1+1=127`
- MMDCLVII `->` `1000+1000+500+100+50+5+1+1=2657`
Ciekawostka
System rzymski pochodzi od wysoko rozwiniętej cywilizacji Etrusków (ok. 500 r. p.n.e.).
Początkowo zapisywano liczby za pomocą pionowych kresek I, II, III, IIII, IIIII, ... .
Rzymianie przejęli cyfry od Etrusków i poddali je pewnym modyfikacjom oraz udoskonaleniom, co dało początki dzisiaj znanemu systemowi rzymskiemu.
Cyfr rzymskich używano na terenie imperium aż do jego upadku w V w. n.e.
W średniowieczu stały się standardowym systemem liczbowym całej łacińskiej Europy. Pod koniec tej epoki zaczęto coraz częściej używać cyfr arabskich, prostszych i wygodniejszych do obliczeń oraz zapisywania dużych liczb.
System rzymski stopniowo wychodził z codziennego użycia, chociaż do dziś jest powszechnie znany w Europie i stosowany do wielu celów.
Zobacz także
Udostępnij zadanie
© 2018 Odrabiamy.pl