W XVI wieku Polska i Litwa przeżywały dynamiczny rozwój gospodarczy. W dużej mierze wpłynął na to rozkwit europejskich miast oraz gwałtowny wzrost liczby ludności, a co za tym idzie - zapotrzebowanie na żywność, zwłaszcza zboże, którego ceny raptownie wzrosły. Uprawa zboża przynosiła coraz większe zyski szlacheckim właścicielom majątków ziemskich. Z pokrytych puszczami terenów Litwy do portów bałtyckich sprowadzano przede wszystkim produkty leśne. Eksport zbóż, drewna, smoły, skór zwierzęcych oraz miodu ożywiał handel, wzbogacał polsko - litewską szlachtę oraz mieszczan.

Z obszarów Polski oraz Litwy na Zachód Europy eksportowano następujące towary:

• zboże;
• drewno;
• potaż;