Uwaga!
Zdań warunkowych (conditionals) używamy kiedy coś się dzieje, pod warunkiem, że dzieje się coś innego. Jedna część zdania warunkowego opisuje warunek a druga skutek, który z niego wynika (Jeśli … to …).
Zerowego okresu warunkowego używamy, mówiąc o sytuacjach i faktach, które zawsze są prawdziwe (np. Jeśli podgrzejesz lód, roztopi się.) Zdanie warunkowe typu zero tworzymy używając if/when oraz czasu present simple w obu częściach zdania (w części przedstawiającej warunek i w części przedstawiającej skutek). Zerowy okres warunkowy służy do:
Zdania twierdzące w czasie present simple tworzymy w następujący sposób:
I, You + czasownik w podstawowej formie
He, She, It + czasownik w formie podstawowej z końcówką -es, -s
We, You, They + czasownik w podstawowej formie
! W zdaniach twierdzących w czasie present simple pojawia się także operator do oraz does. Operator do stawiamy po I, you, we, you, they, a operator does po he, she, It. W takim wypadku czasownik następujący po nim jest także w formie podstawowej.
Zdania przeczące w czasie present simple tworzymy w następujący sposób:
I, You + do not (don’t) + czasownik w formie podstawowej
He, She, It + does not (doesn’t) + czasownik w formie podstawowej
We, You, They + do not (don’t) + czasownik w formie podstawowej
W przeciwieństwie do wszystkich pozostałych czasowników to be odmienia się przez osoby i przekształca się w trzy różne formy (am, is, are).
1. (przykład)