Uwaga!

Zdań warunkowych (conditionals) używamy kiedy coś się dzieje, pod warunkiem, że dzieje się coś innego. Jedna część zdania warunkowego opisuje warunek a druga skutek, który z niego wynika (Jeśli … to …).

Zerowego okresu warunkowego używamy, mówiąc o sytuacjach i faktach, które zawsze są prawdziwe (np. Jeśli podgrzejesz lód, roztopi się.) Zdanie warunkowe typu zero tworzymy używając if/when oraz czasu present simple w obu częściach zdania (w części przedstawiającej warunek i w części przedstawiającej skutek). Zerowy okres warunkowy służy do:

• udzielania rad,
• wyrażania prawd i zjawisk, które są zawsze prawdziwe

Zdania twierdzące w czasie present simple tworzymy w następujący sposób:

I, You  +   czasownik w podstawowej formie         

He, She, It  + czasownik w formie podstawowej z końcówką -es, -s 

We, You, They +   czasownik w podstawowej formie    

! W zdaniach twierdzących w czasie present simple pojawia się także operator do oraz does.  Operator do stawiamy po I, you, we, you, they, a operator does po he, she, It. W takim wypadku czasownik następujący po nim jest także w formie podstawowej.

Zdania przeczące w czasie present simple tworzymy w następujący sposób:

I, You  + do not   (don’t) + czasownik w formie podstawowej 

He, She, It  + does not  (doesn’t) + czasownik w formie podstawowej 

We, You, They +   do not   (don’t)     + czasownik w formie podstawowej 

W przeciwieństwie do wszystkich pozostałych czasowników to be odmienia się przez osoby i przekształca się w trzy różne formy (am, is, are).

1. (przykład)