Omów rozwój handlu w średniowieczu.

Rozwój handlu w średniowieczu.

• Ożywienie w handlu nastąpiło dopiero w epoce karolińskiej. W tym czasie z państwa Franków eksportowano na północ głównie produkty rolne: wino i zboże, ołów oraz barwniki wykorzystywane do produkcji tkanin.
• Wpływ na rozwój handlu miało wykształcenie się potężnej elity, która dysponowała znacznymi środkami materialnymi, pochodzącymi z podatków, łupów wojennych oraz wielkich majątków ziemskich. 
• Na ożywienie w europejskim handlu wpływ miały również kontakty z rynkami arabskimi. Tamtejsza gospodarka potrzebowała ciągłego napływu niewolników, którzy pochodzili głównie z krajów słowiańskich. Arabowie byli również zainteresowani produktami gospodarki leśnej - futrami, woskiem i miodem. Handel tymi towarami dokonywał się w znacznej mierze za pośrednictwem Europy Zachodniej, co ożywiało rynek wewnętrzny. 
• Handel ze Wschodem odbywał się za pośrednictwem portu w Wenecji, który dzięki handlowi (od IX w.) przeżywał rozkwit. Do Europy sprowadzano produkty luksusowe tj. korzenie, jedwab, kość słoniową i pachnidła. 
• Inną ważną drogą wymiany pomiędzy Wschodem i Zachodem był szlak prowadzący ze Skandynawii i Rusi przez tereny Bułgarów nadwołżańskich i Chazarów oraz Azję Centralną. 
• Na północy Europy w produkcji i handlu dalekosiężnym wyspecjalizowały się ośrodki we Flandrii. Ich specjalnością stało się włókiennictwo, a przede wszystkim produkcja sukna najwyższej jakości. Rynkami zbytu dla Flandrii były m.in. Skandynawia, Ruś i kraje nadbałtyckie, które sprowadzały przedmioty luksusowe i w zamian sprzedawały futra, ryby i zboże. 
• W epoce średniowiecza nieodłączną częścią wymiany handlowej były jarmarki - targi, które, każdego roku o tej samej porze odbywały się w ustalonych miejscach. Dla europejskiego handlu szczególne znaczenie miały jarmarki szampańskie - odbywały się one sześć razy w roku w czterech miejscowościach.