Krótka charakterystyka stanów społecznych w przedrewolucyjnej Francji:

Społeczeństwo francuskie przed wybuchem rewolucji 1789 roku było podzielone na trzy stany:

• Szlachtę - (stanowiła ok. 180 tys. członków), stanowiła warstwę uprzywilejowaną, zwolnioną z obowiązku płacenia podatków na rzecz państwa.
• Duchowieństwo - (stanowiło ok. 120 tys. członków), również stanowiło warstwę uprzywilejowaną, zwolnioną z obowiązku płacenia podatków na rzecz państwa.
• Stan trzeci (mieszczanie oraz chłopi) - stanowili najliczniejszą warstwę francuskiego społeczeństwa (liczyli 26 milionów ludzi), w ich skład wchodzili: rzemieślnicy, robotnicy manufaktur, urzędnicy, lekarze, prawnicy, dziennikarze. Do mieszczaństwa należeli ponadto: bogaci kupcy, bankierzy i właściciele ogromych manufaktur - nazwano ich burżuazją (od franc. "burgeois" - zamożny mieszczanin). Przedstawiciele stanu trzeciego byli obarczeni ciężarem płacenia podatków.

Który z nich miał największe powody do niezadowolenia? Dlaczego tak było?

• Stan trzeci miał największe powody do niezadowolenia, ponieważ był on obarczony przymusem płacenia bardzo wysokich podatków na rzecz państwa oraz warstw uprzywilejowanych - szlachty i duchowieństwa. Ich ciężką sytuację życiową pogarszała dodatkowo klęska głodu, która wybuchła wskutek fali nieurodzajów oraz wywołana nią drożyzna żywności.