UWAGA! Oglądasz stare wydanie książki. Kliknij tutaj, aby przejść do strony głównej.
- Husaria stanowiła symbol wspaniałych zwycięstw odnoszonych przez wojska Rzeczypospolitej w XVII wieku. Były to oddziały ciężkiej kawalerii, które dzięki sile natarcia przełamywały szyki nieprzyjaciela. Swoją przewagę polscy jeźdźcy zawdzięczali głównie doskonałemu wyszkoleniu, taktyce walki i umiejętnościom dowódców. Od czasów Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy zmieniono rodzaj uzbrojenia husarzy, którzy zostali wyposażeni w kopie, szable, koncerze i noszone przy siodłach pistolety. Dla ochrony jeźdźców używano szyszaków i półzbroi. Od przełomu XVI i XVII wieku dodatkowym wyposażeniem stały się skrzydła husarskie, mocowane do tylnej części siodła bądź na napleczniku zbroi. Ten element ekwipunku husarza służył do płoszenia koni, osłaniał także przed rzucanymi przez Tatarów arkanami.
Komentarze