W wodorotlenkach atom metalu łączy się z atomem tlenu. Obliczmy różnicę elektroujemności pomiędzy atomami sodu i tlenu oraz pomiędzy atomami miedzi i tlenu:

tlen i sód:  $\Delta E=3,5-0,9=2,6$   

tlen i miedź:  $\Delta E=3,5-1,9=1,6$   

Jak widać różnica elektroujemności pomiędzy atomami tlenu i miedzi jest znacznie mniejsza, więc występuje tam wiązanie kowalencyjne spolaryzowane, natomiast w wodorotlenku sodu udział wiązania jonowego jest bardzo duży.

O mocy zasady decyduje zdolność do dysocjacji, im więcej cząsteczek jest zdysocjowanych w stanie równowagi, tym mocniejsza zasada. Jeśli w danej cząsteczce wodorotlenku jest większy udział wiązanie jonowego, to dysocjacja zachodzi łatwiej, a co za tym idzie roztwór takiej substancji jest mocniejszą zasadą.