UWAGA! Tryb łączący

Nie występuje w języku polskim.

W języku włoskim używamy congiuntivo presente kiedy mówimy o naszych pragnieniach, myślach, odczuciach, życzeniach  przypuszczeniach. 

Congiuntivo passato stosujemy w tych samych przypadkach lecz gdy chcemy opowiedzieć o naszych przeszłych wrażeniach lub doświadczeniach.

Tryb łączący zwykle występuje po czasownikach takich jak:

- volere

- aver bisogno

- desiderare

- pretendere

- vietare

- permettere

- preferire

- raccomandare

- bastare

- occorrere

itd.

Tryb łączący wyraża:

- wyzwanie, życzenie: Che non gli venga in mente! (Niech nawet o tym nie myśli!)

- rozkaz w formie grzecznościowej: Venga con me! (Proszę iść za mną.)

- niepewność, przypuszczenie: Non sono sicuro che lui lo sappia! (Nie jestem pewien, że on wie!)

- samopoczucie, emocje: Sono contenta che ti piaccia! (Cieszę się, że ci się podoba!)

Wpisz podaną osobę i dokończ zdania.

Uwaga! Poniższe rozwiązanie jest przykładowe!

1. Mi auguro che vengano tutti alla sua festa. (Mam nadzieję, że wszyscy przyjdą na jego przyjęcie.)