W pierwszej strofie kontrast opiera się na zestawieniu przeszłości oraz teraźniejszości. Podmiot liryczny zauważa bowiem, że kiedyś życie ludzkie było intensywne, aktywne, pozwalało na zdobycie bogatych doświadczeń. Współcześni zaś od początku czują zaś zwątpienie oraz znudzenie, są głęboko zniechęceni egzystencją. Nie czerpią z niej radości.