Czasownik estar służy do określenia położenia.

Użycie formy nieosobowej czasownika haber, czyli HAY (jest / są /znajduje/ą się).

Czasownik hay informuje nas o istnieniu rzeczy, osób lub miejsc, zaznacza, że znajdują się one w określonej przestrzeni, ale nie określa dokładnie ich położenia (do tego służy czasownik ESTAR). Zdania z HAY nie zawierają podmiotu, są bezosobowe.

Nigdy nie używa się hay z zaimkami określonymi el/la/los/las, ani zaimkami dzierżawczymi (mi/mis, tu/tus, su/sus, nuestro/-a/-os/-as, vuestro/-a/-os/-as), za to jest on stosowany z liczebnikami oraz z zaimkami nieokreślonymi (un/una/unos/unas).

Czasowniki estar i haber gdy mówimy o położeniu:

(gdzie) Miejsce + haber + (kto, co) osoba, rzecz np. En la clase hay una señora. (W sali jest jakaś pani -> nie ważne kto, ważne, że ktoś tam jest.)

(Kto, co) osoba, rzecz + estar + (gdzie) miejsce np. La señora está en la clase. (Ta pani jest w klasie. -> Znana nam osoba jest w klasie.)

(miejsce + haber + rzeczownik nieokreślony) np. En la cocina hay un zumo. (W kuchni jest jakiś/jeden sok.)

(rzeczownik określony/osoba + estar + miejsce) np. El zumo está en la cocina. (Konkretny sok znajduje się w kuchni.)

Rozwiązanie:

1. hay (W klasie jest dwudziestu uczniów.)
2. estamos (Juan i ja jesteśmy w liceum.)