
Pole powierzchni całkowitej ostrosłupa jest sumą pola jego podstawy i pola powierzchni bocznej.
Pole powierzchni bocznej ostrosłupa to suma pól ścian bocznych.
`P_c=P_p+P_b`
`P_c \ \ ->` pole powierzchni całkowitej
`P_p \ \ ->` pole podstawy
`P_b \ \ ->` pole powierzchni bocznej
Oś liczbowa to prosta, na której każdemu punktowi jest przypisana dana wartość liczbowa, zwana jego współrzędną.
Liczby naturalne to liczby 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,..
Zbiór wszystkich liczb naturalnych oznaczamy symbolem N.
Możemy zapisać: N = { 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,...}
Liczby dodatnie są to liczby większe od zera, czyli na osi liczbowej leżą po prawej stronie zera.
Liczby dodatnie zapisujemy ze znakiem + (plus), np. +2, +5 lub bez znaku, np. 2, 5.
Czym liczba dodatnia leży bliżej zera, tym jest mniejsza, np. 1 < 5.
Liczby ujemne są to liczby mniejsze od zera, czyli na osi liczbowej leżą po lewej stronie zera.
Liczby ujemne zapisujemy ze znakiem – (minus), np. -2, -7.
Czym liczba ujemna jest bliżej zera, tym jest większa, np. −44 < −5.
Liczby całkowite to liczby naturalne oraz liczby do nich przeciwne.
Zbiór wszystkich liczb całkowitych oznaczamy symbolem C.
Możemy zapisać: C = { ..., -4, -3, -2, -1, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6,...}
Każda liczba dodatnia jest większa od każdej liczby ujemnej, np. 5 > -5, 7 > -92.
Zero jest większe od każdej liczby ujemnej, np. 0 > -8, 0 > -1743.
Zero nie jest ani liczbą dodatnią, ani ujemną.
Liczby przeciwne są to takie dwie liczby, których suma wynosi 0.
Przykłady:
W starożytności ani rachmistrze babilońscy czy egipscy, ani greccy myśliciele oraz Arabowie nie mieli ogólnej idei liczb ujemnych. Pierwszymi, którzy stosowali liczby ujemne, byli matematycy indyjscy. W VI i VII w. n. e. używali ich dla potrzeb rachunkowych, mianowicie długi zapisywano jako wartości ujemne. Na zachodzie liczby ujemne pojawiły się dopiero w XV wieku jako osobne byty numeryczne, którym jednak odmawiano istnienia w postaci liczb. Otrzymały nazwę numeri absurdi i nie były uważane za możliwe rozwiązanie równania. Dopiero w XVII wieku angielski matematyk John Wallis zastosował współrzędne ujemne do punktów krzywej.