W tytule podrozdziału chodzi o pomyłkę, która doprowadziła Krzysztofa Kolumba do odkrycia nowego kontynentu - Ameryki. 

Już w średniowieczu uczeni wiedzieli, że Ziemia ma kształt kuli. Opierając się na badaniach ówczesnego geografa Toscanellego - włoski żeglarz stwierdził, że, aby dotrzeć do leżących na wschodzie Indii, należy płynąć na zachód.  Uznał, że skierowanie wyprawy na zachód doprowadzi go do Indii. 

3 sierpnia 1942 r. Krzysztof Kolumb na czele trzech hiszpańskich okrętów wyruszył z portu Palos na poszukiwanie nowego szlaku do Indii. 12 października, po przeszło dwóch miesiącach żeglugi, dotarł do wyspy na archipelagu Bahama, którą nazwał San Salwator, czyli Wyspą Zbawiciela. 

Kolumb był przekonany, że odnalazł morską drogę do Indii, dlarego też mieszkańców odkrytych ziem nazwał Indianami. 

Początkowo uważano, że ląd odkryty przez Krzysztofa Kolumba to Indie. Dopiero na początku XVI w. - Amerigo Vespucci - dokładnie zbadał i opisał wybrzeża tych ziem. Dowiódł, że Kolumb dotarł do nieznanych dotąd obszarów, określanych odtąd mianem - Nowego Świata.