Przebieg wojny punickiej.

II wojna punicka - 218 - 201 r. p.n.e. 

Konflikt trwał 17 lat, a działania wojenne prowadzono przede wszystkim na lądzie. Powodem wojny była rywalizacja kartagińsko - rzymska na Półwyspie Iberyjskim (obecnie Hiszpania), a stroną atakującą byli Kartagińczycy pod dowództwem Hannibala. Walki toczono w Italii oraz na obszarze Półwyspu Iberyjskiego, gdzie znajdowały się posiadłości kartagińskie. W 218 roku p.n.e. pragnący odzyskać utracone przed laty wpływy - Hannibal przeprowadził wojsko przez Alpy i z zaskoczenia zaatakował Italię od północy. W 216 roku p.n.e. w bitwie pod Kannnami legiony rzymskie poniosły druzgocącą klęskę. Liczące 86 tysięcy wojska Rzymian zostały unicestwione. Przez kolejne 10 lat żołnierze Hannibala pustoszyli tereny Italii, jednak nie udało im się zdobyć Rzymu i odnieść ostatecznego zwycięstwa. W 202 roku p.n.e. wojska Hannibala zostały pokonane w bitwie pod Zamą. Państwo punickie po raz kolejny zostało zmuszone do przyjęcia twardych warunków pokojowych.

Warunki pokoju.

Warunki pokoju były bardzo surowe: Kartagina została zmuszona do odstąpienia Rzymianom wszystkich posiadłości poza Afryką oraz przekazania swojej floty wojennej, z wyjątkiem 10 okrętów.