Mapy przedstawiają zachodnią część basenu

I wojna punicka:

Toczyła się w latach 264 - 241 p.n.e. Walki Rzymian z Punijczykami toczyły się głównie na Sycylii i u jej wybrzeży, a także na Korsyce. Rzymianie rozbudowali swoją flotę wojenną i szybko dorównali potędze morskiej Kartagińczyków. Punijczycy przegrali wojnę i zostali zmuszeni do zawarcia pokoju na bardzo niekorzystnych warunkach - utracili większą część Sycylii. Zdobyte tereny stały się pierwszą rzymską prowincją, leżącą poza Italią.

II wojna punicka:

Toczyła się w latach 218 - 201 p.n.e. Konflikt trwał 17 lat, a działania wojenne prowadzono przede wszystkim na lądzie. Terenem walk była Italia oraz Półwysep Iberyjski, gdzie znajdowały się posiadłości kartagińskie. Pod koniec wojny wrogie armie toczyły walki także w północnej Afryce. W czasie II wojny punickiej doszło do dwóch wielkich bitewe - pod Kannami w 216 r. p.n.e oraz pod Zamą w 202 r. p.n.e. Państwo punickie poniosło klęskę. Po raz kolejny zmuszono je do przyjęcia surowych warunków pokojowych. Kartagińczycy odstąpili Rzymianom wszystkie posiadłości poza Afryką oraz przekazali im całą flotę wojenną z wyjątkiem 10 okrętów. 

III wojna punicka:

Ostatnia wojna z Punijczykami toczyła się w latach 149 - 146 p.n.e. w pobliżu Kartaginy. Stolica państwa została zdobyta i zburzona przez Rzymian. Jej tereny zaorano, a bruzdy posypano solą, aby nic na tej ziemi nie wyrosło. Z podbitych terenów utworzono kolejną prowincję republiki - Afrykę.