Oktawian August urodził się w 63 roku p.n.e, zmarł w 14 roku n.e. Był pierwszym cesarzem rzymskim, używającym tytułu "princeps". Jego długie i rozsądne rządy przyniosły państwu rzymskiemu stabilizację oraz czas reform. Po latach krwawych i wyniszczających wojen Rzymianie oczekiwali upragnionego pokoju. Zapewnił go Oktawian August, który po pokonaniu swoich przeciwników sprawował samodzielne rządy, pełnił bezpośredni nadzór nad armią, mianował urzędników, zarządzał częścią prowincji. W czasie jego panowania na ziemiach podbitych przez Rzymian na długi czas zapanował pokój - tzw. "pax romana". Korzystając z potężnej władzy Oktawianowi udało się opanować sytuację na prowincjach i podzielić je na senackie oraz cesarskie. Oktawian zachował pełnię władzy na terenach wymagających stałej obecności armii i szybkiego podejmowania decyzji przez wodza. Na cześć swojego przybranego ojca, Juiusza Cezara, Oktawian używał przydomka Cezar, od którego wzięły się nazwy: cesarz (cezar), czyli władca oraz cesarstwo - państwo rządzone przez cesarza. Oktawian August wspierał rozwój kulturalny oraz gospodarczy swego państwa, za jego panownia w Rzymie wybudowano liczne łaźnie, teatry a także bibliotekę. W 27 roku p.n.e. otrzymał przydomek "August", co w języku łacińskim oznacza "boski". Niestety, cesarz nie doczekał się męskiego potomka, władzę przekazał swemu pasierbowi - Tyberiuszowi. Zmarł 19 sierpnia 14 roku n.e. jako człowiek który wyciągnął państwo z kryzysu polityczno-ekonomicznego oraz odbudował i wprowadził Imperium Rzymskie w nowe czasy. Został zaliczony w poczet bogów jako "Divus Augustus".