Przykłady bohaterskiej obrony Polski we wrześniu i październiku 1939 r.

• Wojsko Polskie, gorzej uzbrojone i mniej liczne od armii nieprzyjacielskich, stawiło od IX do X 1939 r. zaciekły opór najeźdźcom. Niemcy posiadali znaczną przewagę w wyposażeniu, dysponowali wieloma jednostkami pancernymi i nowoczesnym lotnictwem. 
• Pocztowcy heroicznie bronili Poczty Polskiej w Gdańsku.
• Do legendy przeszła postawa blisko 220 obrońców Westerplatte, którzy przez tydzień odpierali ataki z lądu, morza i powietrza. 
• W bitwie nad Wizną, nazwanej "polskimi  Termopilami" ok. 360 polskich żołnierzy przez dwie doby odpierało atak ponad 30 tys. oddziału niemieckich wojsk pancernych, wyposażonych w kilkaset dział, czołgów i samolotów.
• Największym starciem polsko-niemieckim w wojnie obronnej Polski była bitwa nad Bzurą (9-22 IX 1939 r.) - gen. Tadeusz Kutrzeba nagłym atakiem dwóch polskich armii zaskoczył maszerującą na Warszawę armię niemiecką. Polacy zadali przeciwnikom dotkliwe straty. Bitwa nad Bzurą opóźniła zajęcie Warszawy przez Niemców.
• Ostatnim starciem wojny obronnej Polski była bitwa pod Kockiem, stoczona w dniach 2-5 października 1939 r. Żołnierze gen. Franciszka Kleeberga, dowódcy Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" skutecznie bronili się przed Niemcami, jednak z powodu braku amunicji podjęto decyzję o kapitulacji.
• Część polskich oddziałów nie pogodziła się z klęską wrześniową i nie złożyła broni. Podjęły one walkę partyzancką z nieprzyjacielem. Przykład stanowi oddział dowodzony przez majora Henryka Dobrzańskiego "Hubala".