Władze Niemiec oraz ZSRR prowadziły planową politykę wyniszczenia narodu polskiego: przeprowadzano masowe egzekucje, wywożono ludzi do obozów koncentracyjnych, sowieckich łagrów oraz do ciężkich robót przymusowych w głąb III Rzeszy. Sowieci kierowali swoje działania głównie przeciw klasom posiadającym: urzędnikom, inteligencji oraz ziemianom. Setki tysięcy Polaków zesłano do katorżniczej pracy na Syberię oraz do Kazachstanu, gdzie masowo umierali z głodu, wyczerpania organizmu oraz z powodu surowego klimatu. Młodych mężczyzn siłą wcielano do sowieckiego wojska - Armii Czerwonej. Polskich oficerów masowo mordowano w bezimiennych mogiłach - m.in. w Katyniu, Charkowie, Miednojach, Piatichatkach oraz w Bykowni. Niemcy dążyli przede wszystkim do wymordowania polskiej inteligencji - Sonderaktion Krakau, Akcja AB (Ausserordentliche Befriedungsaktion - nadzwyczajna akcja eksterminacyjna niemieckich władz okupacyjnych w Generalnym Gubernatorstwie), masowe mordy w więzieniu "Pawiak", egzekucje w Kampinowskim Parku Narodowym. Na masową skalę likwidowano polskie instytucje kulturalne i naukowe. Zamykano szkoły, uczelnie wyższe, archiwa, biblioteki oraz muzea. Okupanci dopuszczali się licznych grabieży, nacisków oraz represji.