Wykresy funkcji logarytmicznych - matura-rozszerzona - Baza Wiedzy

Obliczamy cenę brutto komputera: 

Obliczamy, jaki procent ceny {premium}brutto stanowi podatek VAT: 

n - cena netto tego komputera

Obliczamy, ile procent ceny brutto stanowi cena netto

n - cena netto

b - cena brutto

Obliczamy cenę brutto komputera, gdyby jego cena netto została podniesiona o 100 zł (czyli gdyby cena netto wynosiła 2100+100=2200 zł)

Zostało to już obliczone w podpunkcie a) - cena brutto tego komputera wynosiłaby wtedy 2706 zł. 

Jeśli wyrzucimy 1, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 2 wyniki - orzeł lub reszka. 

Jeśli wyrzucimy 2, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 4 wyniki - na każdym z dwóch miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2=4).

Jeśli wyrzucimy 3, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 8 wyników - na każdym z trzech miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2=8).

Jeśli wyrzucimy 4, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 16 wyników - na każdym z czterech miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2∙2=16).

Jeśli wyrzucimy 5, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 32 wyników - na każdym z pięciu miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2∙2∙2=32).

Jeśli wyrzucimy 6, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 64 wyników - na każdym z sześciu miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2∙2∙2∙2=64).

Liczba wszystkich możliwości jest więc równa:

Wyniki doświadczenia rozpoczynające się od liczby nieparzystej to:

Jeśli wyrzucimy 1, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 2 wyniki - orzeł lub reszka. 

Jeśli wyrzucimy 3, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 8 wyników - na każdym z trzech miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2=8).

Jeśli wyrzucimy 5, to na kolejncyh pozycjach (nie licząc pierwszej) możemy uzyskać 32 wyników - na każdym z pięciu miejsc możemy postawić orła lub reszkę (2∙2∙2∙2∙2=32).

Ilość wyników nieparzystych:

Pozostałe wyniki rozpoczynają się więc od liczby parzystej, czyli ich ilość jest równa:

Wyników zaczynających się od liczby parzystej jest więc rzeczywiście 2 razy więcej niż tych zaczynających się od liczby nieparzystej:

Zauważmy, że wraz ze wzrostem n-ów mianownik będzie rosnąc. Jeżeli w liczniku będzie liczba dodatnia to wartość wyrażenia będzie maleć. Zatem:

Zauważmy, że:

będzie maleć gdy k będzie dodatnie, gdyż wraz ze wzrostem n-ów wartość wyrażenia będzie maleć. A więc:

Wektory u i v mają ten sam kierunek i zwrot gdy istnieje dodatnia liczba a taka, że u=av.

Wektory u i v mają wspólny kierunek, lecz przeciwny zwrot. {premium}

Wektory u i v mają wspólny kierunek i zwrot.

Takie a nie istnieje.

Wektory mają różne zwroty i kierunki.

Istnieje takie a, czyli wektory u i v mają zgodne zwroty i kierunki.  

Obliczamy:

Z twierdzenia Bezouta wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  wtedy i tylko wtedy,

gdy  

Sprawdźmy, dla jakiego  tak jest.

Wówczas wielomian  ma postać:

Wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  

Oznacza to, że wielomian  jest podzielny przez dwumian  

Wykonajmy dzielenie  algorytmem Hornera:

W wyniku dzielenia wielomianu  przez dwumian  

otrzymaliśmy iloraz  

Wielomian  możemy zapisać następująco:

{premium}

Szukamy teraz pierwiastków trójmianu  Jest to trójmian kwadratowy, więc obliczamy:

Odp. Pozostałe pierwiastki wielomianu  to:  

Obliczamy:

Z twierdzenia Bezouta wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  wtedy i tylko wtedy,

gdy  

Sprawdźmy, dla jakiego  tak jest.

Wówczas wielomian  ma postać:

Wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  

Oznacza to, że wielomian  jest podzielny przez dwumian  

Wykonajmy dzielenie  algorytmem Hornera:

W wyniku dzielenia wielomianu  przez dwumian  

otrzymaliśmy iloraz  

Wielomian  możemy zapisać następująco:

Niech  

Szukamy teraz pierwiastków trójmianu  Jest to trójmian kwadratowy, więc obliczamy:

Odp. Pozostałe pierwiastki wielomianu  to:  

Obliczamy:

Z twierdzenia Bezouta wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  wtedy i tylko wtedy,

gdy  

Sprawdźmy, dla jakiego  tak jest.

Wówczas wielomian  ma postać:

Wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  

Oznacza to, że wielomian  jest podzielny przez dwumian  

Wykonajmy dzielenie  algorytmem Hornera:

W wyniku dzielenia wielomianu  przez dwumian  

otrzymaliśmy iloraz  

Wielomian  możemy zapisać następująco:

Szukamy teraz pierwiastków trójmianu  Jest to trójmian kwadratowy, więc obliczamy:

Odp. Pozostałe pierwiastki wielomianu  to:  

Obliczamy:

Z twierdzenia Bezouta wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  wtedy i tylko wtedy,

gdy  

Sprawdźmy, dla jakiego  tak jest.

Wówczas wielomian  ma postać:

Wiemy, że liczba  jest pierwiastkiem wielomianu  

Oznacza to, że wielomian  jest podzielny przez dwumian  

Wykonajmy dzielenie  algorytmem Hornera:

W wyniku dzielenia wielomianu  przez dwumian  

otrzymaliśmy iloraz  

Wielomian  możemy zapisać następująco:

Niech  

Szukamy teraz pierwiastków trójmianu  Jest to trójmian kwadratowy, więc obliczamy:

Odp. Pozostałe pierwiastki wielomianu  to:  

Pole obszaru ograniczonego osiami układu i wykresem funkcji to {premium}pole trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych 9 i 3:

Pole obszaru ograniczonego osiami układu i wykresem funkcji to pole trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych 14 i 8:

Pole obszaru ograniczonego osiami układu i wykresem funkcji to pole trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych 2,5 i 7,5:

Nie trzeba pamiętać podanych powyżej wzorów. Wystarczy rozumieć, co oznacza punkt przecięcia z daną osią.

Zauważmy, że jeśli punkt przecina oś OX, to jego druga współrzędna jest równa 0. Możemy więc podstawić y=0 i wyliczyć x.

Zróbmy to dla kolejnych przykładów.

Zauważmy, że jeśli punkt przecina oś OY, to jego pierwsza współrzędna jest równa 0. Możemy więc podstawić x=0 i wyliczyć y.

Zróbmy to dla kolejnych przykładów.

Liczba 5 ma być dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Z powyższej postaci widać, że liczba 5 jest już jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Aby była dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w, musi być jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u: 

Musimy jeszcze sprawdzić, czy dla a=6 liczba 5 jest rzeczywiście tylko jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u: 

Liczba 5 jest jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu w, jest więc dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Możemy zapisać odpowiedź:

Liczba 3 ma być dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Z powyższej postaci widać, że liczba 3 jest już jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Aby była dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w, musi być jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u: 

Otrzymaliśmy dwie wartości a. Musimy sprawdzić, czy dla tych wartości liczba 3 jest rzeczywiście jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u:

W tym przypadku liczba a jest jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u.

W tym przypadku liczba a jest jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu u.

W obu przypadkach liczba 3 jest jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu w, jest więc dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w. Możemy zapisać odpowiedź:

Jeśli liczba -½ ma być dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w, to wielomian w musi być iloczynem wyrażenia (x+½)² oraz pewnego innego wyrażenia. To drugie wyrażenie musi być stopnia drugiego (ponieważ wielomian w jest stopnia 4, a wielomian (x+½)²  jest stopnia 2, a 4-2=2). Możemy więc zapisać:

Wykonajmy działania i uporządkujmy powyższy wielomian ze względu na x:

Z drugiej strony z treści zadania wiemy, że wielomian w jest postaci:

Dwa wielomiany są równe, jeśli mają jednakowe współczynniki stojące przy tych samych potęgach, więc możemy zapisać:

Jedyną liczbą, która spełnia oba podkreślone warunki, jest a=2.

Parametry są więc liczbami:

Wtedy wielomian w(x) jest postaci:

Z równości oznaczonej gwiazdką możemy jednak zapisać ten wielomian w postaci iloczynowej i sprawdzić, że dla obliczonych wartości parametrów liczba -½ jest rzeczywiście tylko dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu w:

Dla czynnika kwadratowego otrzymaliśmy inne niż -½ pierwiastki, więc możemy zapisać rozwiązanie:

Jeśli liczba -1 ma być trzykrotnym pierwiastkiem wielomianu w, to wielomian w musi być iloczynem wyrażenia (x+1)³ oraz pewnego innego wyrażenia. To drugie wyrażenie musi być stopnia pierwszego (ponieważ wielomian w jest stopnia 4, a wielomian (x+1)³  jest stopnia 3, a 4-3=1). Możemy więc zapisać:

Wykonajmy działania (korzystając przy tym ze wzoru skróconego mnożenia na sześcian sumy) i uporządkujmy powyższy wielomian ze względu na x:

Z drugiej strony z treści zadania wiemy, że wielomian w jest postaci:

Dwa wielomiany są równe, jeśli mają jednakowe współczynniki stojące przy tych samych potęgach, więc możemy zapisać:

Jedyną liczbą, która spełnia oba podkreślone warunki, jest a=2.

Parametry są więc liczbami:

Wtedy wielomian w(x) jest postaci:

Z równości oznaczonej gwiazdką możemy jednak zapisać ten wielomian w postaci iloczynowej i sprawdzić, że dla obliczonych wartości parametrów liczba -1 jest rzeczywiście tylko trzykrotnym pierwiastkiem wielomianu w:

Czwarty pierwistek wielomianu w to 2, więc liczba -1 jest trzykrotnym pierwiastkiem tego wielomianu. Możemy więc zapisać odpowiedź:

Równość zachodzi.

Równość zachodzi.

Równość zachodzi.

Równość zachodzi.

Równość zachodzi.

Równość zachodzi.

 {premium}

Najpierw obliczymy, ile jest trójkątów, których wierzchołki leżą w zaznaczonych punktach. 

Możemy wybrać 2 wierzchołki z górnej prostej i 1 wierzchołek z dolnej prostej lub wybrać 1 wierzchołek z górnej prostej oraz 2 wierzchołki z dolnej prostej. 

Teraz obliczymy, ile jest czworokątów, których wierzchołki leżą w zaznaczonych punktach. 

Musimy wybrać 2 wierzchołki z górnej prostej i 2 wierzcholki z dolnej prostej.