O polityce władz francuskich [Francja] odróżnia tylko dwie zbiorowości – własnych obywateli od cudzoziemców. Dewiza „Wolność, Równość, Braterstwo” nakazuje, aby w życiu publicznym [...] obywatele traktowani byli w ten sam sposób niezależnie od ich kultury etnicznej, regionalnej czy od religii, którą wyznają. We Francji istnieje zakaz odnotowywania w oficjalnych statystykach, raportach i dokumentach przynależności obywateli do jakichkolwiek kategorii etnicznych.
Z punktu widzenia prawa francuskiego, mniejszości etniczne lub narodowe nie istnieją, nie są w żaden sposób wyodrębnionymi podmiotami, zatem państwo nie może prowadzić wobec nich osobnej polityki. Francuzi przyjmują [...] definicję narodu [– definicję, z której wynika, że] jedynymi przedstawicielami innych narodów we Francji są przebywający w tym państwie cudzoziemcy. [...] Celem polityki [...] nie jest [...] [zaprzestanie przez obywateli z mniejszościowych grup etnicznych własnych] praktyk kulturowych [...], czy rezygnacja
z transmisji wiedzy i kompetencji w tym zakresie swym dzieciom. Akcentowana jest konieczność postępowania zgodnie z prawem francuskim, przyjęcia wartości Republiki [...]. J. Kubera, Polskie organizacje imigranckie we Francji – raport z badania przedstawicieli instytucji, Warszawa 2019, s. 7–9. Zadanie: Rozstrzygnij, na której koncepcji narodu – etniczno-kulturowej czy politycznej bazuje polityka władz francuskich. Odpowiedź uzasadnij, odwołując się do tekstu.

Materiał 1. Uzasadnienie z pisma procesowego (wraz z podpisem)

W dniu 13 sierpnia 2021 roku około godziny 19 dotarłem z kolegami do centrum Bielska Podlaskiego, w którym pracuję. Nie chciałem jeszcze wracać do domu [mój adres zamieszkania: Tykocin 16-080, ul. Długa 10], więc namówiłem kolegów na odwiedzenie jednej z restauracji w mieście. Kiedy weszliśmy do lokalu, podszedł do mnie mój dawny znajomy, również z Tykocina, Jan Jabowicz [adres zamieszkania: Tykocin 16-080,

ul. Podlaska 18 m. 3]. Nie widziałem go od kilku lat, więc się ucieszyłem i podałem mu rękę. Szybko tego pożałowałem, ponieważ Jan Jabowicz zażądał ode mnie pieniędzy na alkohol. Odniosłem wrażenie, że był już pijany. Kiedy odmówiłem, zaczął wykrzykiwać pod moim adresem słowa, które powszechnie uważane są za obelżywe. Oskarżył mnie

o łapówkarstwo, a nawet – o „pranie brudnych pieniędzy”. Zdenerwowałem się, bo jego oskarżenia słyszeli nie tylko moi koledzy, ale również obce mi osoby siedzące w restauracji. Jestem znaną i szanowaną osobą, więc sytuacja wprawiła mnie w niemałą konsternację. Poprosiłem Jana Jabowicza, aby się uciszył i opuścił lokal. Wówczas stał się jeszcze bardziej agresywny. Zaczął mnie popychać, w efekcie czego przewróciłem się. Z powodu doznanych wówczas urazów przebywałem tydzień na zwolnieniu lekarskim. Świadkami całego zdarzenia byli moi koledzy, goście restauracji i obsługa, której udało się po krótkiej szarpaninie zmusić Jana Jabowicza do opuszczenia lokalu.

Marian Maburg

Materiał 2. Przepisy prawne z kodeksów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej

– z zakresu prawa materialnego
Art. 157. § 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § [...] 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 216. § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

– z zakresu prawa procesowego
Art. 25. § 1. Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa:
2) o występki określone w [...] art. 151–154, art. 158 § 3, [...] art. 211a, art. 252 § 3 [...]. Art. 31. § 1. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo.
Art. 59. § 1. Pokrzywdzony może jako oskarżyciel prywatny wnosić i popierać oskarżenie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego.

Dz.U. 1997, nr 88, poz. 553, z późn. zm.; Dz.U. 1997, nr 89, poz. 555, z późn. zm. (stan prawny na 10 lutego 2024 r.).

Materiał 3. Właściwość terytorialna sądów powszechnych dla adresów podanych powyżej

Sąd Okręgowy w Białymstoku [ul. Marii Skłodowskiej-Curie 1, 15-950 Białystok] obejmuje m.in. obszar właściwości sądów rejonowych w Białymstoku i Bielsku Podlaskim.

Sąd Rejonowy w Białymstoku [ obejmuje obszarem właściwości m.in. gminę Tykocin.
Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim [ul. 3 Maja 7, 17-100 Bielsk Podlaski] obejmuje obszarem właściwości m.in. miasto i gminę Bielsk Podlaski.

uzasadnienie przytoczone w materiale 1. – wszczynającego postępowanie przed sądem powszechnym. Pamiętaj o formalnym charakterze pisma – nie zapomnij określić nazwy, miejsca i daty pisma, danych stron, nazwy sądu i jego wydziału oraz powiąż opisane czyny z przepisami prawnymi przytoczonymi w materiale 2.

Zadanie: Uzupełnij zdanie – podaj nazwę regionu (wybraną spośród A–D) oraz numer (wybrany 0–1 spośród 1–4), którym oznaczono ten region na mapie.

Tekst dotyczy regionu ........................................., oznaczonego na mapie numerem .... .