Zamierzając tedy założyć miasto w Krakowie i zgromadzić tamże ludzi z różnych klimatów, kładziemy to w uszy wszystkim, tak obecnym, jak i przyszłym, że my, Bolesław, z łaski Bożej książę Krakowa i Sandomierza, wraz z najjaśniejszą matką naszą Grzymisławą i szlachetną naszą żoną Kunegundą zakładamy je na tym prawie, na jakim zostało założone miasto Wrocław, z tym jednak, by trzymano się nie tego, co się dzieje we Wrocławiu, lecz co się dziać powinno w myśl prawa i form miasta Magdeburga.
Przede wszystkim więc tedy trwale pragniemy przestrzegać i wójtom naszym Gedkowi, zwanemu Stilvoyt, Jakubowi, niegdyś sędziemu w Nysie, i Dymitrowi, zwanemu Wolk, którzy stanęli osobiście przed naszym obliczem, obiecujemy przestrzegać niewzruszenie, iż wszyscy mieszczanie mieszkający w tym mieście nie mają nam dawać ani żadnego czynszu, ani jakichkolwiek danin z osób swoich lub mieszkań własnych, lub należących do miasta, przez przeciąg lat sześciu, prócz (czynszów) ze sklepów, gdzie się sukno sprzedaje, i ze sklepów przekupniów, które potocznie zwą się kramy […]. Gdy zaś minie owe sześć lat, to z każdego siedliska obowiązani będą płacić nam pół łuta wedle wagi niemieckiej srebra używanego wówczas, gdy przypadnie termin płacenia […]. Przyrzekamy też wójtom i wszystkim mieszczanom, że żadnego nad nimi nie przełożymy wójta, ani szczególnego, ani generalnego, lecz gdy się wyłoni jakaś sprawa, która by wymagała ściślejszego śledztwa, to albo weźmiemy w nim udział, albo przyślemy kogoś od naszego boku dla załatwienia wyłącznie tej jednej sprawy. Pragniemy także i przyzwalamy temu miastu, aby dla uprawy rolnej, pastwisk i innych pożytków posiadali prawem dziedzicznym wieś, która się pospolicie Rybitwy zowie, ze wszystkim tejże wsi przynależnościami oraz z całym terytorium, jakie się znajduje między miastem a rzeką Prądnikiem […]. Również nadajemy miastu prawo użytkowania rzeki Wisły z obu brzegami od granic Zwierzyńca aż do granic klasztoru w Mogile w ten sposób, że w niej będzie można swobodnie łowić […]. Oddajemy również na wieki na użytek tego miasta cały las w górnej części Wisły, który nazywa się Chwacimiech […].
Źródło: A. Bardach, S. Herbst, Kultura polska, Warszawa 1961, s. 112–120.
Przeczytaj fragment przywileju lokacyjnego Krakowa i uzupełnij tekst.
W roku …………… książę ziem: ……………………… i ……………………….., Bolesław ……………………………, w obecności swojej matki ………………………. oraz żony ………………………….. nadał miastu przywilej wzorowany na prawie …………………… W średniowieczu lokacje przeprowadzano według wzoru wypracowanego w innym mieście. W Krakowie wzorowano się na lokacji …………………………. W dokumencie wspomniano również ………………………., lokowany na prawie niemieckim.
Rozwiązania zadań
Pytania i odpowiedzi
Premium