Gdy tylko spojrzymy na przedstawiciela szkarłupni (a konkretnie strzykw – Holothuroidea), jakim jest Scotoplanes globosa, od razu domyślamy się, co Lovecraft miał na myśli, opisując swoje potwory. To niewielkie zwierzę wędruje powoli po dnie oceanów (do głębokości jednego kilometra), wykorzystując hydrauliczny, a nie mięśniowy napęd swoich nóg, odżywiając się padliną, która opada na dno. Jak wszystkie strzykwy, ma zdolność do ewisceracji – czując się zagrożone, wyrzuca na zewnątrz układ pokarmowy, który w razie udanej ucieczki regeneruje. Jakże niecodzienna i jednocześnie obca naszej naturze forma obrony. Nie na darmo nie utożsamiamy się z tym zwierzęciem w najmniejszym stopniu.
Oceń prawdziwość stwierdzenia: ,Strzykwy uszkadzają trwale swoje ciało w sytuacji zagrożenia, co zmniejsza ich szansę na przeżycie”. Odpowiedź uzasadnij.