Zbyt wysoki poziom kortyzolu, czyli hiperkortyzolemia, może być skutkiem gruczolaka, raka lub przerostu kory nadnerczy, gruczolaka przysadki mózgowej, nadczynności przysadki mózgowej, a także drobnokomórkowego raka płuca. Pod względem hormonalnym przyczyny nadczynności kory nadnerczy dzielimy także na ACTH‑zależne i ACTH‑niezależne. Aby częściowo poznać przyczyny zbyt wysokiego poziomu kortyzolu we krwi, przeprowadza się test hamowania deksametazonem. Lek ten jest glikokortykoidem o aktywności biologicznej wielokrotnie większej od kortyzolu. W teście hamowania wysokimi stężeniami deksametazonu wykorzystuje się jego zdolność do hamowania czynności kory nadnerczy.
W przypadku gdy przyczyną hiperkortyzolemii jest guz kory nadnerczy, deksametazon nie będzie skutecznie blokował produkcji kortyzolu i jego stężenie w osoczu pozostanie wysokie. Podobny wynik testu osiągniemy w przypadku, gdy ACTH produkowane będzie przez drobnokomórkowego raka płuca. Jeśli jednak źródłem wysokiego stężenia hormonu adrenokortykotropowego jest gruczolak przysadki mózgowej – test poskutkuje zmniejszeniem poziomu kortyzolu we krwi.
Czy na podstawie powyższego tekstu można stwierdzić że test hamowanie wysokimi stężeniami deksametazonu pozwala określić czy hiperkortyzolemia jest w danym przypadku ACTH-zależna czy ACTH-niezależna. Odpowiedź uzasadnij.