Rozwiązanie 1:

Reakcja monarchów z wybranych krajów europejskich na kryzys demokracji parlamentarnej lat 20. i 30. XX w.:

• Hiszpania - Król Alfons XIII wyraził zgodę na przejęcie władzy dyktatorskiej przez generała Miguela Primo de Rivere. Gdy w 1930 r. Primo de Rivera został zmuszony do ucieczki z kraju monarcha zrobił to samo.
• Królestwo SHS - Król Aleksander I w 1929 r. przejął władzę, rozwiązał parlament i zmienił nazwę państwa na Jugosławię. W 1934 r. jeden z chorwackich nacjonalistów zamordował Aleksandra I.
• Rumunia - Król Karol II na czas zorientował się o radykalizacji poddanych i groźbie wprowadzenia faszyzmu. Sam uchwalił nową konstytucję i rozwiązał partie polityczne uzyskując jedynowładztwo nad państwem.
• Bułgaria - Car Borys III poparł zamach stanu przeprowadzony przez wojskowych, natomiast w 1935 r. sam przejął władzę, zawiesił konstytucję, części obywateli odebrał prawa polityczne, zdelegalizował organizacje polityczne, wprowadził cenzurę, a osoby niewygodne internowano lub wydalano z kraju.

Rozwiązanie 2:

Alfons XIII - wsparcie kryzysu demokracji w Hiszpanii. Zaakceptował dyktaturę Primo de Rivery, a po jej upadku również uciekł z kraju.

Aleksander I - sam obalił demokrację w Królestwie SHS zmieniając nazwę na Jugosławię. 

Karol II - obalił demokrację w Rumunii obawiając się faszyzacji swoich poddanych. Zrobił to powołując nową konstytucję, która dawała mu władzę samodzielną.

Borys III - udzielił poparcia dla obalenia demokracji w Bułgarii przez koła wojskowe, aby później samemu uzyskać pełnię władzy.

Rozwiązanie 3: