Na przełomie XV i XVI wieku szlachta zaczęła prowadzić folwarki, ponieważ zorientowała się, że na sprzedaży zboża za granicę można zbić majątek. W krajach Europy Zachodniej rosło wówczas zapotrzebowanie na polskie produkty: zboże, skóry, drewno, mięso, miód, chmiel. Szlachta, aby zwiększyć produkcję tych dóbr - karczowała lasy i obsiewała nieużytki. Folwarki były rozległymi gospodarstwami nastawionymi na produkcję i sprzedaż rozmaitych produktów. Uprawiano w nich zboże i hodowano zwierzęta. Ponadto wytwarzano artykuły spożywcze i rzemieślnicze, na przykład tkaniny, meble i narzędzia. Wraz z rozwojem szlacheckich folwarków wzrastała pańszczyzna chłopów.