A. ZWZ - Związek Walki Zbrojnej - konspiracyjna organizacja wojskowa powołana 13 listopada 1939 roku na ziemiach polskich z polecenia Naczelnego Wodza, gen. W. Sikorskiego. Miała zastąpić Służbę Zwycięstwu Polsce. Jej dalekosiężnym celem było zorganizowanie powstania przeciwko Niemcom. Na bieżąco planowano prowadzić sabotaż i dywersję. Komendantem ZWZ został Kazimierz Sosnkowski, a od 30 czerwca 1940 roku Stefan Grot - Rowecki. Od 1940 roku podejmowano starania podporządkowania Związkowi Walki Zbrojnej innych organizacji zbrojnych. 14 lutego 1942 roku Związek Walki Zbrojnej został przemianowany na Armię Krajową.

B. AK - Armia Krajowa - tajna organizacja wojskowa powstała 14 lutego 1942 roku ze Związku Walki Zbrojnej. Miała scalić wszystkie organizacje wojskowe, działające w okupowanej Polsce i uznające rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. W latach 1940-41 podporządkowała sobie między innymi część Batalionów Chłopskich, Narodowej Organizacji Wojskowej oraz wielu innych, dotąd niezależnych oddziałów. Dowódcami byli kolejno: Stefan Grot-Rowecki, Tadeusz Bór-Komorowski i Leopold Okulicki-Niedźwiadek. Bardzo rozbudowana w terenie, obejmowała wszystkie ziemie zamieszkane przez Polaków. Celem AK była samoobrona narodu. W tajnych szkołach kształciła przyszłe kadry oficerskie. Produkowała broń, prowadziła pracę wywiadowczą i propagandową. Od 1943 roku tworzyła oddziały partyzanckie. Wiosną 1944 roku liczyła około 380 tys. żołnierzy. Armia Krajowa odegrała zasadniczą rolę w akcji "Burza" i w Powstaniu Warszawskim. Została rozwiązana 19 stycznia 1945 roku rozkazem ostatniego komendanta.