Początkowo średniowieczne warownie wznoszono z drewna, jednak z czasem podstawowym materiałem budowlanym stał się kamień. Zamki najczęściej powstawały w trudnych do zdobycia miejscach, głównie na wzgórzach otoczonych rzeką. O potędze warowni świadczyły coraz wyższe i grubsze mury, głębsze fosy oraz strzeliste wieże. Do wnętrza prowadził most zwodzony oraz brama, zasuwana mosiężną kratą. We wnętrzu zamku umiejscowiono dziedziniec ze studnią, na którym podziwiano rycerskie turnieje oraz ważne dworskie uroczystości. W zamkowej komnacie rezydował rycerz wraz ze swoją rodziną, natomiast na parterze mieszkała służba. W zamku budowano także więzienie.