Sprzęt laboratoryjny: cztery probówki, statyw,  łuczywko, zapałki, parownica, trójnóg, siatka, palnik

Odczynniki: wstążka magnezowa, drut miedziany, drut żelazny, drut aluminiowy, rozcieńczony kwas solny

Schemat:

Obserwacje: W probówce z miedzią nie obserwuje się żadnych zmian. W probówce z żelazem można zaobserwować nieliczne pęcherzyki gazu na powierzchni drutu, natomiast dla glinu wydziela się stosunkowo dużo pęcherzyków gazu. Po dodaniu magnezu do probówki jej zawartość intensywnie się pieni i wydziela się bezbarwny gaz, który w płomieniu łuczywka spala się trzaskającym płomieniem. Probówka się ogrzewa. Po odparowaniu rozpuszczalnika na dnie parownicy pozostaje biały osad

Wnioski: Miedź nie reaguje z kwasem solnym. Pozostałe metale reagują z kwasem solnym, a najaktywniejszym z nich jest magnez, następnie glin i najmniej żelazo. W wyniku reakcji metali z kwasem solnym powstają odpowiednie sole i wydziela się gazowy wodór